Obrączki od setek lat są wyraźnym znakiem związku dwojga ludzi – błyszcząc na serdecznym palcu prawej dłoni (choć sposób noszenia obrączki zależy od kraju i kultury) przypominają nam o uroczyście złożonej przysiędze: wierności i wiecznej miłości. Ta niezwykła symbolika małego kawałka metalu znana była już w czasach starożytnych. Choć nie możemy wskazać konkretnej daty, kiedy obrączka zaczęła pełnić swoje funkcje, wiemy, że nosili ją już starożytni Egipcjanie a potem Rzymianie.
Rozpoczęcie historii obrączki w obecnym rozumieniu jej znaczenia wiąże się z zaślubinami starożytnych Rzymian, którzy w czasie ceremonii ślubu pierwsi nakładali sobie na palce. Zwyczaj ten wywodzi się również ze obyczajów zaręczynowych – prośba o rękę kobiety w wielu kulturach była związana z wręczaniem jej upominku, którym często był zaręczynowy pierścionek. Swoistym przedłużeniem funkcji pierścionka zaręczynowego stała się obrączka, wymieniana w czasie uroczystości ślubnej przez obu małżonków
Dlaczego właśnie obrączka? Wiele osób może zastanawiać fakt, dlaczego właśnie niewielki pierścionek stał się symbolem najbardziej wzniosłego uczucia, jakie może doświadczyć człowiek? Przypuszcza się, że obrączkę wybrano między innymi ze względu na jej kształt – nie ma wszak ona ani początku, ani końca, czyli jest w pewien sposób nieskończona – tak, jak uczucie, którego ma być przypomnieniem. Z pewnością duże znaczenie miała także wygoda, ponieważ krążek metalu na palcu nie tylko nie powoduje dyskomfortu, ale także stanowi delikatną (oraz dobrze widoczną!) ozdobę dłoni.
Współcześnie obrączki najczęściej wykonywane są ze złota, co wynika nie tylko z piękna kruszcu, ale także jego trwałości i drogocenności. Złoto (a także srebro, tytan czy inne coraz bardziej popularne metale) symbolizuje trwałość i wielką wartość uczucia. W wielu rodzinach zdarza się, że dziadkowie czy rodzice przekazują swoje obrączki dzieciom i wnukom – dzięki właściwości kowalności złota, łatwo można użyć je do produkcji nowej pięknej pary obrączek o dopasowanym do palców rozmiarze. Coraz częściej obrączki są w ciekawy sposób zdobiony, wyposaża się je w diamenty czy inne kamienie szlachetne. Klasyczna obrączka jest jednak gładkim i jednolitym krążkiem metalu.
Jak wspomniano, w różnych kulturach obrączkę nosi się na różne sposoby. W Polsce popularny jest zwyczaj noszenia obrączki na serdecznym palcu prawej dłoni. Podobne zwyczaje powszechne są w krajach z dużym udziałem katolików i wyznawców prawosławia. W wielu innych krajach (np. Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Brazylii, czy Francji) obrączki zwyczajowo nosi się na lewych dłoniach. Zależnie od kraju i jego kultury może się też różnić waga przywiązywana do tego symbolu ślubnego, jego wygląd czy moment wymiany. Najczęściej jednak obrączki wymieniane są w trakcie obrzędu ślubnego (świeckiego lub religijnego) i stanowią materialny dowód utworzenia formalnej więzi między dwoma osobami. Wybór obrączki, to wybór na całe życie – warto więc dokonać go mądrze i z pełną świadomością wspaniałej symboliki tego niewielkiego, złocistego krążka.
